Duinkerken: dagtocht vanuit Londen
Calais, de dichtstbijzijnde Franse haven bij Engeland, is een belangrijk doorvoerpunt tussen Engeland en Frankrijk. De Kanaaltunnel verbindt Engeland met Coquelles, op slechts enkele kilometers van Calais; daardoor gebruiken auto- en treinreizigers Calais als toegangspoort tot Frankrijk en verder.
Maar heel weinig mensen nemen de Eurostar naar Calais-Fréthun, dat met de lokale trein ongeveer negen minuten van Calais zelf is. Op het traject Londen-Lille-Brussel stoppen dagelijks slechts drie Eurostar-treinen in Calais-Fréthun in beide richtingen. Ik was een van de drie passagiers die van boord gingen tijdens mijn dagtocht.
En 12 uur later, toen ik in de trein terug naar Londen stapte, waren we nog maar met zes. Beveiligings- en immigratiepersoneel arriveerde ongeveer een half uur voor vertrek om de kleine check-in kamers te openen en onze tickets en paspoorten te verwerken. Een kleine onderbeveiligde wachtkamer biedt plaats aan enkele tientallen passagiers – in een mum van tijd.
Maar ik had mijn dagtocht om Calais te zien niet gepland. Ik was in Frankrijk om Duinkerken te zien, met name om de Grand Large du ZAC te bezoeken, een ecologisch duurzame woningbouwontwikkeling die deel uitmaakt van Duinkerkens langetermijnheroriëntatie op de oceaan. Een paar maanden geleden zag ik toevallig foto’s van de duplex-hoogbouw die werd ontworpen en wachtte op een gratis week en lage prijzen. in 2010 duurzame ontwikkeling kreeg een speciale vermelding van l’Équerre d’Argent, de Franse architectuurprijzen.
Er rijden geen treinen tussen Calais en Duinkerken, dus ik nam een lokale bus voor de reis van 40 minuten; daarvoor had ik bijna drie en een half uur om door Calais te dwalen voordat de bus aan het begin van de middag vertrok.
Calais zelf is een prachtig stadje met zeer goed onderhouden parken en kanalen en overal aardappelkraampjes, en de zeelucht is fris en verfrissend. Ik had een heerlijke abrikozencake als ontbijt en dwaalde door de zijstraten en vervolgens door het stadscentrum naar het strand.
De bus naar Duinkerken zat stampvol met studenten. De laatste stop bij Pôle Marine is ongeveer 10 minuten lopen naar de woonwijk die groter is dan het op de foto’s lijkt. Daarna maakte ik een zeer ontspannen wandeling door het centrum van Duinkerken en stopte bij het VVV-kantoor om meer te weten te komen over de directe regio.
Een interessante lokale attractie is het regionale project Dunes de Flandre, dat Duinkerken verbindt met de naburige steden Leffrinckoucke, Zuydcoote en Bray-Dunes als een regio van natuurlijke schoonheid. Het is een kandidaat voor de status “grote site”; De “grote plaatsen” van Frankrijk zijn gewijd aan uitzonderlijke landschappen die geografisch en cultureel belangrijk en fysiek kwetsbaar zijn.
Er zijn bussen van Duinkerke naar Bray-Dunes, dat aan België grenst, en over de grens zelf, waardoor het voor bezoekers gemakkelijk is om Duinkerken te combineren met een bezoek aan de duinen.
Kosten en fooien
Mijn Eurostar-tarief was £ 69 (€ 111). Dit blijkt de laagste retourprijs te zijn. Een bus tussen Calais en Duinkerken kost € 9 (€ 12,25) heen en terug. Mijn uitgaven waren over het algemeen erg laag. Zo kost een heerlijk kaasbroodje met een drankje en gebak 4 euro bij een kleine bakker nabij het centrum van Duinkerken.
Bezoekers uit Londen die Duinkerken en de nabijgelegen duinen willen bezoeken en die ook niet geïnteresseerd zijn in het verkennen van Calais, kunnen overwegen om de Eurostar naar Lille te nemen en vanaf daar met de trein naar Duinkerken te reizen, zodat er tijd is voor een overstap. De twee treinterminals van Lille liggen op loopafstand van elkaar.