Eilandhoppen in de Venetiaanse lagune
Er zijn veel eilanden in de Venetiaanse lagune, sommige alledaags en andere meer hemels. Lido di Venezia, ooit de thuisbasis van vele bordelen, appelleert aan de instincten van het lichaam. Wie op zoek is naar meer spiritueel entertainment, kan zich terugtrekken in Isola di San Francesco del Deserto, een klein vlekje op de kaart van de lagune en een oase van stilte, ver verwijderd van de drukte van Venetië.
Vorige week hebben we hier bij EuroCheapo verslag gedaan van het Venetiaanse Dodeneiland. Meer dan 200 jaar was Isola di San Michele de belangrijkste begraafplaats van de stad. Deze week kijken we naar de kerken van de eilanden van de Venetiaanse lagune.
Het beste panorama in Venetië
Weinig bezoekers van de stad nemen ooit de vaporetto naar Isola di San Giorgio Maggiore, al was het maar om over het San Marco-kanaal terug te kijken naar het Palazzo Ducale, de Piazzetta en de St. Markus Basiliek. Het uitzicht op Venetië vanaf de campanile (binnengekomen via de kerk van San Giorgio Maggiore) is misschien wel het beste panorama van de hele stad. Maak de reis niet alleen voor het uitzicht vanaf de top van de toren. De kerk zelf is een prachtige plek, ook al vond John Ruskin het “barbaars”. Het is een delicate confectie van bleek marmer, een van Palladio’s mooiste prestaties.
West naar Redentore
Dus je hebt San Giorgio Maggiore gemarkeerd. Waar volgende? Als je van Palladio’s essay over klassiek renaissancedesign hebt genoten, ga dan naar La Giudecca, een eiland net ten westen van San Giorgio Maggiore. Slechts twee haltes op de 2e vaporetto-route zullen helpen. Het is zes minuten rijden op een route die vijf keer per uur van zonsopgang tot zonsondergang loopt. Stap uit bij Redentore en u ziet het hoofdaanzicht van La Giudecca. Chiesa del Redentore is een van de vijf kerken in Venetië die zijn gebouwd om dank te zeggen voor het einde van de pest. En met Redentore heeft Andrea Palladio echt alles uit de kast gehaald. Zelfs Ruskin was onder de indruk.
Armeense connecties
In Venetië gaan kerken en eilanden samen. Een andere populaire excursie naar Venetië is naar San Lazzaro degli Armeni – dit is niet de enige Armeense religieuze afdruk op het Venetiaanse landschap, want de Armeense kerk is verborgen in een zijstraat, ten noorden van Piazza San Marco.
Toen Byron naar San Lazare ging voor zijn driewekelijkse Armeense lessen, moest hij roeien naar het eilandklooster. De bezoekers van vandaag hebben het makkelijker. Vaporetto route 20 rijdt een tiental keer per dag naar San Lazzaro vanaf het bootstation in San Zaccaria (net ten oosten van het Palazzo Ducale).
San Lazzaro degli Armeni
Er is iets speciaals aan San Lazzaro. Ja, het trekt toeristenmassa’s, maar het heeft zijn eigen sfeer. Schrijver Jan Morris (in haar prachtige boek Venetië) beschrijft het als een plek “die nooit ver van de wijdere wereld voelt en moderniteit met gemak omarmt”.
Armeense monniken baden bijna 300 jaar in San Lazzaro en in die jaren werd het klooster een van de belangrijkste bewaarplaatsen van Armeense kunst en cultuur in Europa. De beste manier om te bezoeken is door deel te nemen aan een rondleiding die elke middag plaatsvindt en wordt geleid door een van de monniken. Vaporetto om 14.30 uur vanuit San Zaccaria ga je op een tour door San Lazzaro, die meestal rond 15.30 uur begint.
Eiland van de Mad
Als je het idee van een reis naar San Lazzaro leuk vindt, gaat het goed samen met een stop op een ander spectaculair Venetiaans eiland: San Servolo. Het lage gebouwencluster van San Servolo verbergt een verborgen geschiedenis: het eiland diende jarenlang als toevluchtsoord. Het verhaal wordt verteld door het Museo del Manicomio (Museum van het Asiel) in San Servolo. Het eiland wordt ook bediend door de 20e vaporetto-route.
Dit is de tweede van twee berichten over Venetië door Nicky en Susanne. Hun eerste inzending verkent het Dodeneiland in Venetië.