Parijs: 8 reismythes uitgelegd en ontkracht

Je hebt alles over Parijs gehoord, maar het is tijd om wat dingen op te helderen. Alleen omdat TripAdvisor of oom Chuck zegt dat iets een manier is, maakt het nog niet zo. Hier zijn acht mythen die je moet verdrijven voordat je naar Parijs komt, als ze je nog steeds achtervolgen.

1. Parijzenaars zijn onbeleefd tegen toeristen.

Het is een grote stad als New York of Londen en je bent met de aardigste mensen ter wereld, dus wees voorbereid. Maar hij deed het jij “bonjour” zeggen? Heb je geglimlacht? Of verwachtte je gewoon dat de rode loper zou worden uitgerold?

Service is anders in Parijs, waar obers niet werken voor fooien en hotels zich geen zorgen hoeven te maken over het vullen van bedden, dus ze gaan niet altijd die extra mijl. Maar de gemiddelde Parijzenaar op straat zal je niet op je wangen blazen – althans niet altijd.

2. Je moet naar het Louvre.

In Parijs hoef je nergens heen. Is het de moeite waard om het Louvre, de Eiffeltoren, de Notre-Dame of een ander monument te bezoeken? Ja natuurlijk. Maar je kunt niet een hele reis naar Parijs zinken zonder te doen wat anderen als essentieel beschouwen. Ik pleit er op geen enkele manier voor om naar de belangrijkste toeristische plekken te gaan, maar als kunst niet jouw ding is, wil je dan echt uren in een museum doorbrengen? Ik zeg het maar…

3. Parijs is duur.

Wijn voor € 3 per fles, stokbrood voor € 4, hotelkamers onder € 100, metroritten onder € 2, musea gratis… moet ik doorgaan?

Als je het goede leven wilt leiden, maakt Parijs het gemakkelijk, maar als je een klein budget hebt, is het in Parijs nog makkelijker als je weet waar je moet zoeken. Je hoeft ook geen concessies te doen aan een geweldige ervaring, alleen maar omdat je centen knijpt.

Een bezoek aan het Musée Carnavalet (gratis!) is net zo de moeite waard als een duik in het Musée de l’Orangerie (€9). Een broodje falafel van L’As (€ 5,50) is een heel andere maar even gedenkwaardige ervaring als een maaltijd bij Le Meurice (€ 200). Kan zijn…

4. Je kunt niet eten in Parijs.

Gummy steak, diepvriesfrietjes en oudbakken gebak maken net zo goed deel uit van het Parijse landschap als alle voedselporno die bloggers en tijdschriften zien. Blogger Lindsey Traumuta zegt dat je je onderzoek moet doen voordat je een restaurant kiest als kwaliteitsvoedsel belangrijk voor je is. “Alleen omdat de keuken Frans is of in Frankrijk is gemaakt, wil nog niet zeggen dat het perfect is”, zegt ze.

Sommige restaurants doen meer moeite om hun menukaart in tien talen te vertalen dan het daadwerkelijk bereiden van lekker eten, dus laat je niet misleiden. Als je maaltijd niet lekker is, is dat niet erg, je bent niet de eerste die daar heeft gegeten. Of de laatste.

5. Alle Parijse vrouwen zijn chique dressoirs.

Fashion week, fashion week – Parijzenaars zijn niet zo elegant als je denkt. Natuurlijk, de dames en heren zien er geweldig uit op de catwalk, maar de alledaagse Parijzenaar varieert van Chucks en skinny jeans met vervaagde t-shirts gedragen door hipsters langs het kanaal tot pakken voor zakenmensen en kortgeknipt haar. Vrouwen combineren laarzen vaak met leggings en truien die zelfs Picasso vreemd zouden overkomen, en in de Marais zie je grote joggingbroeken.

Er is niet één look – Parijzenaars durven ze allemaal. Het enige verschil is dat hoe belachelijk hun outfits ook zijn, ze ze moedig dragen. Maar het kan er nog steeds eng uitzien.

6. Parijs is gevaarlijk.

Tenzij hondenpoep je kryptoniet is, is Parijs niet echt zo’n misdaadhol. Het aantal zakkenrollers daalde afgelopen zomer met 22,4% in vergelijking met 2012.

Geweldsmisdrijven zijn zeer zeldzaam en er zijn een paar vormen van oplichting, zoals mensen die om handtekeningen vragen op valse petities om van u te stelen, maar het escaleert zelden. Gezond verstand moet, zoals in elke stad, worden gebruikt in drukke gebieden en in de metro, maar verder is er niets te vrezen.

7. Parijs is voor geliefden.

Parijs is echt voor alleenstaanden, met ongeveer 51% van de stadsbevolking zonder partner, wat veel hoger is dan het nationale gemiddelde. Terwijl ze samen zijn, vluchten veel jonge Franse stellen weg uit de stad. Dus kom naar de stad, zoek een vriend en schakel hem dan uit. Wanneer verliefde doe-eyed toeristen de stad bezoeken, kunt u er zeker van zijn dat er tal van vrijgezellenfeesten en vrijgezellenfeesten zullen plaatsvinden. En zo ongeveer.

8. Parijzenaars spreken geen Engels.

Hoe vaak hebben we niet gehoord: “Uh, my english iz not zogewd” als we met een ober praten? Een rigide onderwijssysteem dat het in publieke schaamte hult, heeft veel Fransen bang gemaakt om in een vreemde taal te debatteren, maar de meeste Engelstaligen zijn maar al te bereid om hun inspanningen te prijzen, die meestal een behoorlijk behoorlijk meesterschap onthullen.

“Velen van hen spreken het, en meer begrijpen het, zelfs als ze bang zijn om te spreken vanwege de uitspraak”, zegt reisleider en auteur Heather Stimmler-Hall. Stiekem houden ze waarschijnlijk gewoon van de stroom complimenten die je onvermijdelijk over hen krijgt.