Rolling Along: Goedkoop werken in Amsterdam

Zondag arriveerde mijn trein naar Amsterdam tijdens de marathon. Nou, ik wist eerst niet dat er een Amsterdam Marathon was. Ik realiseerde me net dat er iets mis is met de trams.

Ik kende van tevoren het tramsysteem van de stad en wist dat ik op het station 4 of 5 trams kon nemen om van het centraal station naar het hotel te komen, een schattig en eenvoudig Museumzicht nabij het Rijksmuseum. stap op naast het museum. Beide trams zouden prima werken en ze reden allebei op zondag. Maar het mocht niet zijn.

Ongeplande wandeltocht

Een deel van het plezier van reizen is dat je andere evenementen hebt gepland die je planning in de war sturen. Op zondag was er geen tram 4 of 5 op het station. In feite waren er geen trams op mijn route naar het zuiden. Het waaide en begon te regenen, en het hotel was bijna drie kilometer verderop. Vergeet taxi’s.

Ik had niet veel andere keuze dan mijn schouders op te halen en letterlijk met hem mee te rollen, mijn koffer met de massa naar het Damrak, de met toeristen volgestopte straat die vanaf het station naar het zuiden leidt, met mijn koffer naar beneden, naar een vochtig welkom van souvenirwinkels, barbecuestands. en “seksmusea” die de weg vrijmaken.

We begaven ons allemaal naar de Dam, het hart van de stad, die op deze regenachtige ochtend glinsterde en trilde van het herfstcarnaval voor het paleis, het reuzenrad en het spookhuis, begrijpelijk leeg. We vervolgden onze weg naar het zuiden langs de brede stoepen van het Rokin. Fietsen floten voorbij in de regen, en voetgangers waagden het ondenkbare, lopend langs tramlijnen die bijna stil vielen.

Menigten verzamelen zich langs de vier grachten die het centrum omringen – de Singel (met zijn bloemenmarkt), de majestueuze Herengracht, de Keizersgracht en de Prinsengracht, allemaal omzoomd met prachtige huizen en aangemeerde woonboten. Het was een geweldige manier om de stad in te komen, zelfs als de wielen van mijn koffer chagrijnig werden.

Eindelijk, op de Stadhouderskade, de drukke straat langs de Singelgracht voor het Rijksmuseum, rende een stroom lopers van over de hele wereld naar het nabijgelegen Vondelpark. Een menigte voetgangers keek toe en juichte en stak toen de straat over in een strakke rij, perfect georkestreerd door de politie.

Ik was een beetje doorweekt toen ik incheckte in het hotel en mijn koffer de 67 komisch steile trappen op sleepte naar mijn kamer op de derde verdieping. Het is echter de moeite waard u er nogmaals aan te herinneren dat tijdens het reizen verschillende evenementen kunnen leiden tot ongeplande eigen marathons. Rol ermee.

Een aangename omweg naar Utrecht

Natuurlijk had ik van de marathon moeten weten. Toen ik vorige maand hotels in Amsterdam boekte, schrok ik van de hoge hotelprijzen afgelopen weekend. Ik arriveerde vrijdagochtend in Amsterdam vanuit New York, maar het goedkoopste fatsoenlijke hotel dat ik kon vinden was meer dan € 300 per nacht!

Er is duidelijk iets gebeurd in de stad, dus boekte ik een hotel in Utrecht, een korte treinrit verwijderd en veel goedkoper. Dus ik bracht vrijdag en zaterdag, de eerste twee dagen van mijn reis, door met het leren kennen van die charmante universiteitsstad, terwijl ik nog steeds elke dag naar Amsterdam kon pendelen om te verkennen.

Het bleek een behoorlijk grote besparing te zijn. Mijn kamer was € 95 per nacht in het met kunst gevulde Hotel Admiraal, gelegen in een woonwijk van de stad en met uitzicht op een grote privétuin. De kamer had een klein balkon (samen met een Nespresso-apparaat dat een training kreeg).

Toegegeven, 95 euro is nog lang niet goedkoop, maar het is een stuk goedkoper dan wat werd aangeboden in Amsterdam, waar de meeste overige hotels meer dan 250 euro per nacht waren (vanwege, je raadt het al, de marathon). Haarlaam zou nog dichterbij zijn geweest, maar ik wilde zien hoe een bruisende Nederlandse universiteitscampus eruit zou zien.

Het was schattig. Ik dwaalde over de markt op zaterdagochtend, liep door de grachten, bezocht de middeleeuwse Domkerk, pakte een heerlijke clubsandwich in restaurant King Arthur aan de Oude Gracht en stapte op de trein naar Amsterdam.

Intercity’s van Utrecht naar Amsterdam vertrekken zijn ongeveer elke 20 minuten en de reis duurt ongeveer 25 minuten. Voor € 7,20 per enkele reis (plus € 1 tickettoeslag) is reizen zeker niet goedkoop, en het chipkaartsysteem van het land is niet bepaald toeristisch vriendelijk (op zijn zachtst gezegd). Houd er rekening mee dat: 1) de meeste Amerikaanse creditcards in swipe-stijl niet werken bij kaartautomaten of kaartjeshokjes (contant betalen); en 2) je moet je kaartjes op de gele machines op het station tikken om ze te valideren voordat je in en uit de trein stapt (anders kan de kaartjescontroleur zich erg schamen).

Hotel jagen

Dus gisteren, gelukkig genesteld in mijn hotel in het Amsterdamse Museumkwartier, begon ik aan mijn hotelhoppende avontuur van vier steden, te beginnen met de pittoreske B&B’s van deze stad aan het kanaal, voordat ik doorging naar de beste budgethotels in München, Praag. en Berlijn.

Ik kijk ernaar uit om al onze beoordelingen in deze steden te bezoeken en bij te werken, de ho-hum hotelvermeldingen te laten vallen en onze beoordelingen op de echte deal te concentreren. Het is gemakkelijk om een ​​goedkoop hotel te vinden; zoek en sorteer op prijs. Maar plaatsen die charmant, klein, interessant, onberispelijk onderhouden, centraal… en betaalbaar zijn? Het is wat lastiger om op te sporen.

Dit betekent wekenlang steile trappen naar ontvangstruimtes beklimmen, slaapkamers inspecteren, badkamers fotograferen en proberen de gezichten te lezen van gasten die ik in de gangen passeer. (Zien ze er goed uitgerust uit? Moe? Ben ik van mijn vragende blik af?)

Je kunt ons volgen op onze Facebook- en Instagram-pagina’s, waar ik onderweg foto’s zal uploaden.

Nu terug naar de hotelcheques. Al zou ik deze keer misschien de tram nemen. Ik hoor ze rennen!