Budgettips voor treinreizen in Zwitserland

Zwitserland is altijd een dilemma voor budgetreizigers. Aangezien de dagelijkse uitgaven vrij hoog zijn, is het een constante uitdaging om binnen het budget te blijven.

Het is echter mogelijk om over de rails te rijden zonder de bank te breken. Goedkope accommodatie kan worden gevonden met een beetje slechte ervaring. Net als elders in Europa zijn supermarkten een betrouwbare manier om de voedselkosten laag te houden.

Laten we eens kijken hoe ik probeerde dit Zwitserse avontuur zo betaalbaar mogelijk te maken en hoe ik besloot waarheen te gaan.

Vervoer: voordelen van de Swiss Travel Pass

Prijs

Voor 251 CHF (€ 249; € 234) kocht ik een vierdaagse tweedeklas Swiss Travel Pass. Ik heb vooraf wat onderzoek gedaan om er zeker van te zijn dat het de moeite waard was. Hoewel het een veel kleinere deal was dan ik had verwacht, hielp het uiteindelijk mijn budget. Ik telde elk van de vier reisdagen bij elkaar op en ontdekte dat ik CHF 25,20 (€ 25; € 23,50) bespaarde gedurende de vier dagen van het ticket. Niet geweldig, maar beter dan niets!

Voordelen:

Maar naast bescheiden besparingen zijn er duidelijke voordelen aan weinig sparen.

Eén, het dekt openbaar busvervoer in veel steden, waaronder, voor mijn doeleinden, La Chaux-de-Fonds, Zürich en Scuol, plaatsen waarvan ik wist dat het van pas zou komen en een extra, fors bedrag zou besparen.

Ten tweede dekt het toegang tot vele museainclusief het Musée International de Horlogerie (Internationaal Horlogemuseum) in La Chaux-de-Fonds, dat anders CHF 15 (€ 14,90; € 14) voor volwassenen in rekening brengt.

Ten derde heeft de release me veel gegeven vrijheid. Ik hoefde geen enkele stoel te reserveren en kon mijn reizen op mijn gemak onderbreken en ter plekke een andere route maken.

Musea

Hier is een lijst met musea die bij de pas zijn inbegrepen.

Budgetroute Zwitserland

Ik houd een notitieboekje bij met lijsten van te bezoeken plaatsen. Dit zijn plekken die ik tegenkom in artikelen, geschiedenisboeken, romans en blogs. Een paar maanden geleden merkte ik dat er vier plaatsen waren op de pagina met de naam “Zwitserland”:

• La Chaux-de-Fondseen kleine horlogestad in Romandië, in het Franstalige westelijke deel van Zwitserland
• Züricheen stad die ik sinds mijn kinderjaren niet goed heb bezocht
• ScuolRomeins sprekende stad Graubünden met natuurlijke warmwaterbronnen
• Soglioeen klein dorpje met grijze huizen met leien daken in de Italiaans sprekende Bregaglia-vallei, ook in Graubünden.

Hoe zit het met een route die alle vier combineert? Ik controleerde de agenda’s en schema’s. Met een vierdaagse Swiss Travel Pass en serieus onderzoek zou het duur maar niet onmogelijk zijn: een echte rondreis door Zwitserland van berg naar glanzende berg. Ik was van plan om in juni naar Basel en vanuit Zürich te vliegen.

Dag 1: La Chaux-de-Fonds

La Chaux-de-Fonds is een indrukwekkend stadje op 1.000 meter boven de zeespiegel in het Jura-gebergte, op slechts een paar kilometer van de Franse grens. Georganiseerd op een raster en historisch gewijd aan uurwerken, is de stad ook de geboorteplaats van de modernistische architect Le Corbusier.

Het eerste soloproject van de architect, La Maison Blanche, het huis dat hij voor zijn ouders bouwde in de uitlopers van de stad, is een charmante plek met niet-passende muurhoogtes en ongecorrigeerde fouten. Mooi onderhouden door de vereniging Maison Blanche, is het open voor bezoekers op vrijdag, zaterdag en zondag voor CHF 10 (€ 9,90; € 9,30), met een CHF 3 korting voor kinderen onder de 12 jaar en ouder.

Hotel: Ik was blij dat ik dichter bij mijn doel in La Chaux-de-Fonds kwam. Ik vond bescheiden accommodatie in Hotel Chez Gilles nabij het stadscentrum. De rekening was een beetje boven mijn budget voor 120 CHF, maar de locatie was geweldig. Deze prijs was inclusief ontbijt waarvan ik dacht dat het behoorlijk flauw was.

Dag 2: Zürich

Op mijn weg van La Chaux-de-Fonds naar Zürich stopte ik in Biel/Bienne, een andere stad die verband houdt met uurwerken. Deze tweetalige stad ligt aan de Röstigraben, de Duits-Franse kloof. De oude stad is goed bewaard gebleven; Een van de hoogtepunten is de stadskerk, die in de 15e eeuw werd gebouwd. middenin

Van daaruit gingen we naar Zürich, waar ik de middag en avond doorbracht met het opsnuiven van de heerlijke zomerse energie van de stad. De straten en parken wemelen, het vegetarische buffet in Haus Hiltl (Sihlstrasse 28) was verrassend lekker (zo niet goedkoop), en Im Viadukt is net zo stijlvol als zijn reputatie. Na zoveel jaren Zürich te hebben vermeden vanwege een algemene angst voor de kostenindex van de stad, voelde ik me ertoe aangetrokken. De diversiteit van de stad, de hipster-energie van Züri-West, de schone, rustige straten, de parken en de frisheid van de winkels zijn erg aantrekkelijk.

Hotel: In Zürich verbleef ik in het heel schattige Zum Guten Glück voor CHF 71,50 (€ 71,10; € 66,70). Zowel de douche als het toilet werden gedeeld. Het ontbijt is niet bij deze prijs inbegrepen, hoewel het wordt aangeboden in het café beneden. Ik hield van Zum Guten Glück – zie mijn Hotel Crush-artikel voor meer details.

Dag 3: School

Daarna ging ik naar de bergen, naar Graubünden in het zuidoosten van het land. Het geografisch grootste en enige drietalige kanton van Zwitserland, Graubünden, is een verzameling geïsoleerde valleien die met de rest van de wereld zijn verbonden door treinen en efficiënte gele postbussen.

De eerste was Scuol-Tarasp, een Romeins sprekend stadje waar ik in de winkels en op straat werd begroet met de Romeinse groet Allegra. Ik liep van de ene kant van het dorp naar de andere en bracht uren door in het hemelse Bogn Engiadina, waar ik voor CHF 26,50 (€ 26,40; € 24,70) in warme en koude baden dompelde, verwarmd werd in sauna’s en drie verschillende soorten drankjes proefde voor drie uur. mineraalwater uit de omliggende regio’s – waarvan er één rijk is aan ijzer en koolzuurhoudend is met een heerlijk vreemde smaak.

Hotel: Ik vond Villa Maria EuroCheapo in Scuoli voor 98 CHF (€ 97,50; € 91,50). Ik vond de gastvrijheid van de eigenaren geweldig. Er was een kleine fruitmand in de kamer toen ik aankwam, en na het ontbijt werd ik weggestuurd met een krant, appels en een aanbod van een broodje.

Ik was halverwege de deur van de ontbijtzaal toen Villa Maria Geraldine erop stond haar beroemde birchermüsli te proberen. Heb ik gedaan en het was heerlijk. (Echter een opmerking over redelijke hotelprijzen: het hotel is geïsoleerd en het restaurant is de enige plek om op enige afstand te eten. Het menu is goed maar duur, dus de hotelbesparingen kunnen gemakkelijk worden geannuleerd.)

Dag 4: Soglio

De volgende dag, nadat ik met de trein en de bus was verbonden, liep ik het buitengewone Sentiero Panoramico-wandelpad, dat zich uitstrekt van het ene kleine dorpje Casaccia naar het andere van Soglio. Het is 17 kilometer lang en slingert door velden, door een dam, door het slaperige dorpje Roticcio, langs een tiental watervallen en door kastanjebossen.

Zonder overdrijving is dit een van de meest bevredigende wandelingen die ik ooit heb gemaakt. Het duurde vijf en een half uur met een paar pauzes. Ik kwam nog maar één andere voetganger tegen op het pad. Een advies dat ik zou doorgeven zou zijn om deze wandeling met iemand anders te maken of in ieder geval je vrienden op de hoogte te stellen van je plannen – hoewel niet erg veeleisend, was het terrein nat en soms glad en de berghellingen waren erg steil. .

Soglio is een landelijke verrukking met grijze stenen huizen met leien daken en een dorpskerk met een prachtig uitzicht over de vallei. ’s Middags verkennen toeristen de kleine straatjes van de stad, terwijl de lokale bevolking op de pleinen rondhangt. Na zonsondergang vertrekken de meeste bezoekers. Het wordt stil en de berglucht wordt koeler.

Hotel: In Soglio vond ik Pensiun Mürias, een piepklein pension met een keuken (en vooral een koffiezetapparaat!) voor CHF 87,50 (€ 87; € 81,60). Een oude boerderij omgebouwd tot een pension, het heeft alle sfeervolle magie die je zou verwachten. Het is gelegen in een smal straatje, op een paar minuten lopen van het epicentrum van het kleine dorp.

Dag 5: Keer terug naar Zürich

De volgende ochtend nam ik twee bussen en twee treinen naar de luchthaven van Zürich. De reis is voorbij. En hoewel het een wervelwind van een reis was, was het helemaal niet stressvol. De verscheidenheid aan landschappen, de contemplatieve effecten van trein- en busreizen en veel wandelen waren allemaal ontspannend.

Tips om goedkoop uit eten te gaan

Twee van mijn hotels serveerden gratis ontbijt. Ik at die ochtenden te veel. Voor lunch en diner ging ik met een mix van winkelcentra en restaurants. De Zwitserse supermarktketen Migros biedt heerlijke, verse kant-en-klare salades. Voor de lunch combineerde ik ze met gerookte zalm en koude hapjes voor 15 CHF.

Restaurantdiners waren moeilijker te organiseren met een beperkt budget. Ik heb geld uitgegeven in Villa Maria, waar ik zonder auto in wezen thuis was, en in Zürich maakte ik een ernstige fout in een te duur Japans restaurant.

Mijn grote tip voor betaalbaar eten in Zwitserland: Zie het diner als een lange picknick. Sla niet-gekoelde artikelen in bij supermarkten.