Engels onderwijzen in Thailand; Mijn tijd als leraar Engels in Chiang Mai

Engels Onderwijzen in Thailand; Mijn Ervaring Engels Onderwijzen in Chiang Mai

UPDATE MEI 2022: Meer dan 10 jaar geleden, voordat ik blogger was, voordat ik mijn non-profit avontuurlijke reisorganisatie (Mudita Adventures) begon, voordat ik mijn eerste $1m verdiende met bloggen, en voordat ik elk land ter wereld bezocht, zat ik vast in Ierland. Ik was in de zomer van 2006 klaar met de universiteit, had op een zomerkamp in de VS gewerkt, door de VS gereisd en nu wilde ik gaan reizen. Maar ik had geen geld. Na verwoed googelen op “Hoe reizen zonder geld”, “Leuke dingen om te doen als je blut bent” en elke mogelijke permutatie daartussen, stuitte ik op iets waar ik niets van wist, namelijk ‘Engels Onderwijzen Als Een Vreemde Taal’ (TEFL) of ‘Engels Onderwijzen in Thailand’. Wat is een TEFL cursus? Hier is je antwoord btw.

Ik verdiepte me een beetje. Merkend dat ik als universitair geschoolde, met Engels als moedertaal, in de meeste landen van de wereld een baan als leraar Engels kon krijgen. Dus waar wilde ik naartoe verhuizen? Als je het lesgeven in het Engels omarmt, is de wereld je oester. Je kunt overal naartoe. Ik was 22 jaar, ik wilde een avontuur. Azië riep, en wat was een betere plaats om naar toe te verhuizen en in te wonen dan Thailand! Dus besloot ik, Engels onderwijzen in Thailand was het. Voor ik het lang wist had ik mijn TEFL gestudeerd, mijn enkele reis geboekt om in Chiang Mai, Thailand, Engelse les te gaan geven. Ik was vertrokken. Het was de eerste stap naar een geweldige 10+ jaar durende reis naar alle landen van de wereld. Het was mijn eerste sprong in het diepe en in alle eerlijkheid heb ik sindsdien niet meer omgekeken.

Engels Onderwijzen in Thailand (In Chiang Mai); Mijn Ervaring

Ik was in en rond Chiang Mai voor het grootste deel van 18 maanden en het was werkelijk een van de beste tijden van mijn leven. Ik hoop dat deze blogpost een beetje licht werpt op de levensstijl van het Engels onderwijzen in Thailand. de manier waarop het Engels onderwijzen in Thailand in zijn werk gaat, en in het algemeen de ups en downs als mijn leven als Leraar Engels in Thailand bespreekt. Het moet je ook helpen om te gaan met alle extra tips, grappige verhalen en gekke streken uit latere blogposts.

Mijn Eerste Ervaring in Azië; Engels Onderwijzen In Thailand

Ik kwam in Chiang Mai aan om een maand te studeren. Al snel had ik mijn TEFL kwalificatie klaar en ik was nu volledig gekwalificeerd om in zowat elk land ter wereld Engelse les te geven. Die kwalificatie gaf me een groter gevoel van vrijheid dan enige andere cursus die ik ooit had afgerond. Mijn universitaire graad inbegrepen! Te weten dat je nu, wat het leven je ook voor de voeten werpt, morgen naar Costa Rica, of China, Thailand of Tunesië kunt vliegen en daar legaal werk kunt zoeken, is opwindend. En tot op de dag van vandaag betrap ik me erop dat ik een oogje werp op banen die in obscure landen beschikbaar zijn, wetende dat ik daarheen zou kunnen gaan. Het is te gek voor woorden.

Toen ik me inschreef voor mijn TEFL, schreef ik me ook in bij een bureau om me aan een baan te helpen. Ik was te bang om solo te vliegen, dus meldde ik me aan bij het agentschap om me een beetje een vangnet te geven. Ze tekenden me in voor een contract om mijn TEFL in Thailand te studeren, maar na mijn studie zouden ze me dan naar China vliegen en ik zou daar Engelse les geven. Maar nadat ik enige tijd in Chiang Mai had doorgebracht en echt verliefd was geworden op Thailand, zag ik af van mijn Chinese contract om te proberen in Chiang Mai een bestaan op te bouwen.

Een appartement in Chiang Mai vinden

Eerst maar eens accommodatie uitzoeken. Mijn budget was krap, erg krap. Aanvankelijk had ik in pensions en hostels gewoond, wat weliswaar leuk was, maar al die late nachten en nieuwe vrienden waren niet al te bevorderlijk voor het opzetten van een nieuw leven in een nieuw land. Al de moderne condo’s die Thailand tegenwoordig herbergt gingen in die fase van mijn leven mijn middelen te boven. Dus sprong ik op mijn gehuurde scooter en struinde de stad af op zoek naar iets dat zou werken. Ik rekende uit dat ik moest zien te overleven van ongeveer 15.000THB per maand ($450USD of zo), wat betekende dat ik ongeveer 4000THB ($120) aan huur kon uitgeven.

Al gauw slaagde ik erin een dienstwoning te vinden in het noorden van de stad, aan Changpuak Road. Voor ongeveer 4000 Baht per maand kon ik een kleine studio krijgen in het Wipanan Mansion. Onmiddellijk voelde ik me thuis. Dit was waarschijnlijk mijn eerste aanwijzing van waar het leven in Thailand helderder kan stralen dan in de meeste andere landen in de wereld.

Binnen een maand was ik goed bevriend met al het personeel – de receptionisten, de eigenaars van het pand, de schoonmakers. Zozeer zelfs dat ze me het gebouw niet met een lege maag lieten verlaten, of met een gekreukt hemd naar een sollicitatiegesprek lieten gaan. Ze drongen erop aan dat ik met hen mee at voor ik op stap ging, en dat hemd liet strijken terwijl ik wachtte. Het kan eng zijn om in je eentje naar een nieuw land te verhuizen, met een enkeltje, maar door je in dit soort situaties te storten, ‘ja’ te zeggen tegen mensen en te socialiseren kom je meteen tot rust.

Er zijn zoveel dingen te doen in Chiang Mai. En schijnbaar elke week schijnt er in Chiang Mai en Thailand een feestdag of een of andere religieuze viering te zijn. Het personeel nam ons bij zo veel gelegenheden mee en liet ons het ‘echte’ Thailand zien. 2 bijzonder verbazingwekkende ervaringen waren het Visakha Bucha Festival, waarbij we midden in de nacht naar een prachtige tempel, Doi Suthep, op de top van de berg trokken, of Loy Krathong, een verbazingwekkend festival waarbij we lantaarns de lucht in lieten gaan en kleine vaartuigen de Ping rivier afvoeren. Nooit zou er een evenement aan de gang zijn zonder een uitnodiging van het personeel daar, de Thaise mensen zijn heel, heel bijzonder.

Engels onderwijzen in Thailand. Een baan vinden in Chiang Mai

Mijn onderkomen was geregeld. Ik had een scooter gehuurd voor nog eens 2000THB ($50) per maand. Nu was het tijd om werk te zoeken. Ik had nul inkomen en bijna nul spaargeld voor mijn leven. Ik had bijna het hele geld dat ik had ‘verdiend’ met mijn medisch onderzoek in Belfast besteed aan de vlucht en de TEFL cursus in Thailand. Het was van het grootste belang dat ik binnen een maand of zo werk vond. De wetenschap dat ik een behoorlijk betalende baan in China had afgeslagen om me in Chiang Mai te vestigen zette me nog wat extra onder druk. Ik moest zorgen dat het lukte.

Regeringsschool of particuliere talenschool?

Ik onderzocht alle Particuliere Engelse Taalscholen in Chiang Mai. Persoonlijk had ik om een aantal redenen besloten niet voor regeringsscholen te willen werken. Nummer 1 was dat het te veel als een ratrace zou aanvoelen. 9-5 uur, een herkenbare gestructureerde hiërarchie, te veel leerlingen in elke klas. Ik wilde een avontuur. Een Taalschool, ’s avonds werken, op willekeurige uren, met particuliere oudere leerlingen, paste dus perfect bij me.

Na een paar sollicitaties, trots het nieuws dragend dat ik een afgestudeerde was met een erkende TEFL, stroomden de interviews binnen. Ik kreeg een baan aangeboden bij de British Council en kreeg van een aantal andere scholen de vraag of ik daar wilde werken, uiteindelijk besloot ik bij AUA te gaan werken, een van de beroemdste taalinstituten van het land met filialen in elke stad. De voorzieningen waren, naar Thaise begrippen, geweldig:

Klasgrootte variërend van 5-20
Air-conditioners!!! (zelfs in universiteiten in Thailand was dat niet gegarandeerd)
De leeftijden van de studenten varieerden van 15-30, gemiddeld rond de 18 jaar. Ik wilde geen les geven aan kinderen, dus dit was perfect.
Een gestructureerde syllabus met leerboeken en werkboeken. Komend uit het Westen verwachten we dat dit een eerste vereiste is van een onderwijsinstelling. In Zuid-Oost Azië kun je niet garanderen dat dat het geval zal zijn. Doe je onderzoek voor je een positie aanvaardt).
Werktijden van 17.00 – 20.15 uur elke dag en de hele dag op zaterdag. Dit was voor mij een ‘deal sealer’. Ik zou elke dag de hele dag hebben om de stad en de streek te verkennen, rond te rijden op mijn kleine scooter, Thais te studeren en naar de sportschool te gaan, en te proberen mijn lichaam om te vormen.
De meeste andere leraren daar waren allemaal betrekkelijk jong, dus het gaf me ook een automatische sociale groep. Iets wat behoorlijk belangrijk is als je een nieuw leven opzet in een vreemd land.

Hoeveel bedraagt het salaris van een leraar Engels in Chiang Mai, Thailand?

De vraag op ieders lippen.

Je meldt je niet aan voor Engelse les geven in Thailand voor het geld, dat is zeker. Ga daarvoor naar Zuid-Korea, Oost-China, of het Midden-Oosten. Mijn salaris was ongeveer 23.000 Baht per maand ($700). Als 22-jarige was dat gemakkelijk genoeg voor mij om een leuk, Thais leven te leiden in Chiang Mai. Ik had een fatsoenlijk studio-appartement (wifi, airco, enz.). Mijn scooter werd maandelijks gehuurd. Lokaal Thais eten voor ontbijt, lunch en avondeten (35THB ($1) of zo per gerecht). Ik feestte veel. Elke vakantie betekende reizen door de streek, en ik slaagde er nog steeds in hier en daar een paar honderd dollar te sparen voor mijn reizen toen ik een jaar later mijn contract beëindigde. Toen ik een enkele reis op weg ging naar Bangladesh, waar mijn reis naar elk land ter wereld goed zou beginnen!

Afzien van mijn westerse ondeugden was echter best moeilijk. Met mijn salaris betekende dat bijna geen buitenlands eten, alleen plaatselijke bieren (geen import, dus geen Guinness, hartverscheurend voor een Ier!), mijn reizen gingen allemaal over land op romantische maar kronkelige busreizen, slapen in vervallen Guest Houses in China, Cambodja, Laos of waar ik ook heen gereisd was. Het leven was goed. Ik was de wereld aan het zien, een nieuwe cultuur aan het leren, een streek aan het verkennen en nieuwe vrienden aan het maken. Het was een van de gelukkigste tijden in mijn leven, en hoewel ik elke dag aan geld moest denken, voelde ik me springlevend. Niets dan goede herinneringen.

Hoe is Engels onderwijzen in Thailand eigenlijk?

Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik een natuurlijke leraar Engels ben. Maar ik stortte me met heel mijn hart in de ervaring. Als beginnende leraar Engels kan het behoorlijk stressvol zijn om voor een klas met mensen te staan, alle ogen op je gericht, met nergens een plek om je te verstoppen. De eerste maand was voor mij inderdaad stressvol. Ik kwam elke dag rond 13 uur of zo op de school aan, 4 uur voordat de lessen om 17 uur begonnen. Ik zou mijn lessen ijverig voorbereiden. Ik keek de les van vandaag EN de les van morgen na, want ik was bang zonder inhoud te komen zitten en vooraan in de klas achter te blijven met niets te zeggen! Naarmate de maanden verstreken leerde ik echter hoe ik de lessen beter kon temmen. Ik leerde hoe ik onderwerpen adlib kon uitbreiden; hoe ik een klaslokaal en zijn leerlingen kon beheren.

Tegen maand 4 of zo had ik zowaar plezier in mijn werk. Mijn lesplanning ging veel sneller. Ik kon nu rond 3-4 uur naar school komen voor mijn lessen van 17 uur. De leerlingen, met een gemiddelde leeftijd van 18 of zo (terwijl ik pas 22 was) reageerden goed op me, nooit werd ik een keer niet gerespecteerd, of uitgedaagd. De structuur van mijn school hielp veel, het doorwerken van modules, en mijn co-leraren waren ook een bron van hulp, extra activiteiten, de adviezen hier en daar. Dit soort dingen was van onschatbare waarde voor een beginnend leraar als ik.

Thaise studenten

Thaise leerlingen zijn letterlijk een plezier om les te geven, het is een en al glimlach, luchthartig gedrag en respect. Wat me het meest opvalt aan Thaise leerlingen in vergelijking met die in het Westen is het gebrek aan ego. Onze ego’s veroorzaken vaak zo’n wrijving – zo bezorgd om ons te laten gaan. In de Thaise klas vond ik het tegendeel en het lesgeven daar was geweldig daardoor, ook lijken de leerlingen je werkelijk dankbaar dat je ze les geeft – een begrip dat heel vreemd is voor iedereen die in een Britse scholengemeenschap les heeft gegeven, daar ben ik zeker van.

In taalscholen in Thailand heb je geen onderwijsassistent om je te helpen, geen tweetalig personeel in het lokaal, zodra je in de klas bent is het helemaal aan jou. Aanvankelijk voelde ik dan ook de druk. Bedenk dat je de taal van het land waar je bent niet hoeft te spreken om er Engelse les te geven. Dus als je Engelse les geeft in Thailand, zoals ik deed, hoef je geen Thais te spreken. Sterker nog, als je Thais kunt spreken, mag je dat niet in de klas gebruiken. Het beste systeem voor Taalver-eigening is volledige onderdompeling, dus je mag alleen communiceren in de taal waarin je lesgeeft, het Engels.

In theorie is dat prachtig, maar als jonge, nieuwe leraar Engels kan het behoorlijk eng zijn. Een zaal vol mensen, soms op een beginners-Engels niveau, en je moet je punten overbrengen, nieuwe woordenschat, grammaticale regels. Het klinkt onmogelijk, ik weet het, maar het werkt, en het werkt goed. Al snel had ik de smaak te pakken, zoals jij dat ook zult zijn, en je communicatievaardigheden ontwikkelen zich enorm. Een vaardigheid die ik koester nu ik dezer dagen de wereld rondreis.

In particuliere taalscholen in Chiang Mai, Thailand duurden de termijnen meestal 6 weken. Elke les duurde ongeveer een uur. Dus elke avond hadden we 3 sets lessen van een uur. Ik gaf die kinderen dan de 6 weken lang elke dag les, dus natuurlijk maak je een echte band. Het niveau Engels van de leerlingen varieerde nogal, van absolute beginner tot universiteitsstudenten die zakelijk Engels studeerden. Dat wetende was ik echt dankbaar voor mijn TEFL opleiding. Ik ken veel landen waar een TEFL cursus niet vereist is en om eerlijk te zijn zou ik zonder die opleiding in een klaslokaal Engels geven in Thailand 100% verloren zijn geweest. De gedachte op te staan, mensen te onderwijzen, zonder formele opleiding is niet eerlijk tegenover je. Evenmin is het eerlijk tegenover je leerlingen.

Met liefde terugblikkend op het geven van Engelse les in Thailand

Als leraar Engels in Thailand werkte ik meer dan een jaar bij AUA. Ik maakte er levenslange vrienden en oprechte banden met mijn leerlingen, met sommigen heb ik 10 jaar later nog steeds contact. Elke dag was leuk bij AUA en ik zou je zeker aanraden er te werken als je voor het eerst lesgeeft. De voordelen zijn verbluffend. Weinig stress, veel autonomie, leuke kinderen en geweldige collega’s. Mooie tijden en die waar ik met liefde op terugdenk.

Soms als ik terugkijk op mijn tijd als leraar Engels in Thailand, voel ik me nostalgisch. Zeker, ik was blut en behoorlijk onwetend, maar wat een avontuur. Ik was jong, vrij, met de hele wereld die op me wachtte om ontdekt te worden. Engels onderwijzen veranderde mijn leven, een van de beste beslissingen die ik ooit nam. Ik kon het niet hoog genoeg aanbevelen. Het was de eerste stap die ik zette om het leven te creëren dat ik nu leef. Als je me niet volgt, kun je hier meer lezen over mijn nieuwe leven.